Ik weet dat het een hele tijd geleden is dat er iets gepost werd op mijn blog maar daar heb ik hele goede redenen voor. Mijn stage is nu echt in een stroomversnelling gekomen en dit zorgt ervoor dat ik niet zoveel tijd en zin heb om dingen te schrijven op mijn blog.
Het is aangenaam druk hier in het mooie Kenia. Niet meer POLE POLE (rustig, rustig) maar eerder HARAKA HARAKA (snel, snel)
De afgelopen weken heb ik niet stil gezeten. Ik maakte, samen met de leerkrachten van de klas waar ik voorlopig stage doe,verschillende materialen die we konden gebruiken bij de slow-learners die ik begeleid.
Vorige week ben ik begonnen met het inrichten van mijn peuterklas. Dit vind ik echt een enorme ervaring en het feit dat ze me hiervoor vertrouwen vind ik wel een heel leuke gedachte.Ook het ontwerpen en uitwerken van de speelplaats loopt gesmeerd. Elke dag verandert er wel nog iets aan de plannen maar ik denk dat ik op het einde wel echt een heel mooi resultaat ga bekomen. Ik ben heel blij dat ik bij deze school stage kan lopen, en dat ik hier de kans krijg om mij te ontwikkelen tot een betere leerkracht.
Maar ik heb de afgelopen weken natuurlijk niet enkel voor de stage gewerkt er zijn ook enkele dagen geweest waarbij ik leuke uitstappen heb gedaan. Zo zijn we twee weken geleden een mototrip gaan doen in de Shima Hills. Dit zijn heuvels met een enorm mooi landschap en we hebben hier ook een hele groep bavianen gezien.
Ik ben al de winkelstraat van Ukunda gaan verkennen en dit was wel een hele ervaring. De eerste keer dat ik hier rondliep voelde ik mij niet echt op mijn gemak. Maar de keren erna vond ik dit wel al een veel rustigere en leukere ervaring.
Ik ben al een keer samen met de andere stagiaires uitgenodigd om bij iemand thuis op bezoek te komen. Het was een hele mooie ervaring om te zien hoe een heel groot gezin woont, maar langs de andere kant voelde ik mij hier dan wel ongemakkelijk bij als je dan bedenkt hoe wij in België wonen. We waren deze mensen dan ook wel echt dankbaar voor de gastvrijheid die ze naar ons toe toonden.
Ook zijn we al enkele keren naar de Congo River geweest om te gaan zwemmen samen met de kinderen en vrijwilligers van Kebene. Ook gaan deze elke zondag naar de kerk en hier ben ik ook al mee naartoe mogen gaan. Dit was een hele ervaring en ik ga dit zeker nog enkele keren doen. Want hier wordt er gedanst en gezongen in de kerk en de verhalen die ze hier vertellen vind ik ook echt mooi. Het is leuk dat we echt worden opgenomen in de Kebene familie en hier geniet ik ook enorm van. Het is een geweldig project, waarin stuk voor stuk geweldige kinderen leven. We hebben ook echt al een echte vriendschapsband opgebouwd met de vrijwilligers van Kebene en dit is ook echt heel leuk. We doen samen activiteiten, we gaan samen eten,... Dit is steeds heel erg gezellig.
Ik heb echt het gevoel dat de meeste mensen hier in Diani mij echt accepteren en ook al beginnen te kennen. Ik bouw een hele goede band op met de mensen van de rainbow4kids school, de Kebene familie en met de mensen uit de buurt. Ik had nooit verwacht dat dit zo goed zou lukken. Er is natuurlijk niet enkel hier in Kenia veel gebeurd maar ook in België zijn er leuke dingen gebeurd. Zo heb ik hier vernomen dat mijn nicht en haar vriend zwanger zijn en hebben zij mij hier op een hele originele manier gevraagd of ik peter wou worden. Natuurlijk wilde ik dit en ik vond het ook echt leuk om het op deze manier te weten te komen. Ook heeft er een persoon een klein interview van mij afgenomen en dit op een lokale site in Berlare online gezet. Hier kan je drukken om naar deze site te gaan.
KWAHERI
Proficiat pépé!
BeantwoordenVerwijderen